maandag 20 september 2010

de wereld is zo groot...

Wist je dat... auto's ook een verjaardag vieren? Meerbepaald de dag waarop ze naar de keuring zijn geweest. Ze krijgen er zelfs een groene verjaardagskaart voor opgestuurd.
Mijn groene bolide was dus 1 jaar in mijn bezit en mocht een eerste verjaardag vieren. Eerst eventjes nog op bezoek bij de garage voor de laatste details en dan was het richting de keuring (schouwing of whatever het nog wordt genoemd)

Vol zenuwen de kaartjes bijeen geraapt (en ook de moed want de 'eerste keer' is altijd wat vervelend) naar de keuring gereden en mezelf in de rij geplaatst. Nog wat stressen of het nu wel de juiste rij was natuurlijk of ik zou mezelf niet zijn. Maar ik stond goed in rij 2 en na enkele keren had ik er mezelf ook van overtuigd dat het rij 3 was voor de 2dehandsvoertuigen (cijfertjes zijn echt niet mijn ding). Een groot halfuur wachten en dan was het mijn beurt. Alle gordels waren ingeklikt, alle deuren waren open volgens de instructies.

Ondertussen ging mijn tikker ook wat sneller (zenuwen weet je wel) en ik stapte uit na het afgeven van de papieren. Onder het moto van, beter te veel geven dan te weinig, kreeg ik heel wat papiertjes meteen weer in mijn handen gepropt. Maar ik denk dat ze dit wel meer meemaken want er ging zelfs geen wenkbrauw omhoog.
Wat er wel omhoog ging was mijn motorkap, waarna de controleur een collega erbij riep, stond te wijzen en een grapje maakte over hoe ze in het eerste keuringscentra zich in center parks wanen en daar luieren. (hartslag nog een paar tellen sneller) Ik werd naderbij gewenkt en gevraagd nog een keertje het conformiteitskaartje te geven. (nog een geluk dat ik alles op voorhand al had bestudeerd en dus ik had het snel gevonden) Er hingen blijkbaar twee plaatjes in mijn auto. En het ene ging helemaal niet over mijn trouwe vierwieler. Gelukkig geen vermaning maar toch een 'plaatje moet verwijderd worden' op mijn papier. Eventjes nog noteren dat ik dit meld bij het volgende bezoekje aan de garage.

Dan werd de auto verder gereden en kreeg ik nog te horen dat mijn rechter-ruitenwisser misschien wel aan vervanging toe was. (genoteerd) Nog eventjes de motor goed laten lopen en daar kreeg ik een ok van de controleur en de vage instructie van helemaal rond te rijden naar de kassa.

Ik stap in de auto en voel dat er een toch wel betrekkelijk grote scheur in mijn broek zit. Een kanjer van toch wel een 7 cm (achteraf gemeten) en dat ik daar mooi had staan pronken met een extra verluchtingsgat.
Bloedrood doorgereden, mezelf van de zenuwen in het eerste beste parkeerplaatsje gezet en dan pas beseft dat ik nog wat had moeten doorrijden, het stukje te voet afgelegd, betaald en vlug weer de wagen ingestapt.
(note to self, het heeft totaal geen nut om de deur te sluiten als ge uw ruit niet dicht doet)

Nog altijd bol van de adrenaline (yay mijn auto is door de keuring) aangezet, het verhoogde voetpad wat verder geschat en begeleid met een krakend geluid was ik weer op weg naar huis. Ja, met mijn pas gekeurde auto was ik onzacht tegen de rand aangekomen. Nu werd de zenuwachtigheid vervangen door schaamte met een nog rodere kop tot gevolg. Als dat zelfs mogelijk is

Thuis aangekomen de damage eens geinspecteerd, gelukkig niets te erg, mijn wieldop hangt er nog aan zonder al te veel zichtbare schade. (de vooruitparkeer schrammen zijn nog van mijn bejaarde voorhanger) 

Weer een avontuur overleefd, helaas niet zonder broekscheuren...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten